Al in een vroeg stadium van zijn carrière is Max van Egmond benaderd door de platen-producer Wolff Erichson, toen verbonden aan Telefunken in Hamburg, die een begin wilde maken met de gigantische onderneming Das Alte Werk. Hij was één van de eersten die consequent muziek wilde vastleggen op zo veel mogelijk authentieke wijze. Daarvoor deed hij een beroep op Gustav Leonhardt uit Amsterdam en Nicolaus Harnoncourt in Wenen. Aan Max van Egmond werd gevraagd tot het team van vocale solisten toe te treden. Hij vond hierin de aanleiding zich levenslang te verdiepen in de stilistische aspecten van muziek beoefening, niet alleen voor werken uit de 17-de en 18-de eeuw, maar ook uit de hoog-romantiek, met name de Duitse en Franse liedkunst.

Het bovengenoemde project van Wolff Erichson werd uiteindelijk diens levenswerk, waarvan het meest substantiële resultaat bestond uit de registratie van alle tweehonderd kerkcantates van J.S. Bach, beurtelings gedirigeerd door Leonhardt en Harnoncourt. In vele van deze opnamen is Max van Egmond als bas-solist te horen.

In latere jaren heeft Van Egmond ook de gelegenheid gehad op lp en cd enkele hoogtepunten vast te leggen uit het romantische lied-repertoire, o.a. met de pianisten Irwin Gage, Jos van Immerseel,  Penelope Crawford, Stanley Hoogland en Kenneth Slowick. Onder deze opnamen zijn cycli van Schubert, Schumann en Fauré, alsmede werken van Beethoven en C.M. von Weber. Meer hierover in de discografie.

Reeds voor zijn debuut als zang-solist heeft Max van Egmond vier jaren (1956-1960) gewerkt als radio-nieuwslezer bij de Nederlandse omroep in Hilversum. Vervolgens, als deel van zijn zangcarrière, heeft hij declamatie-rollen vervuld, bijvoorbeeld in de oratoria van Honneger. Na zijn afscheid als zangsolist trad Van Egmond op als verteller in o.m. kerst-uitvoeringen van het Hemony Ensemble. Van het laatste zijn ook cd-opnamen verschenen.

Barokensemble Eik en Linde heeft Van Egmond geëngageerd voor de verbindende (Duitse) gedichten in een programma ter herdenking van de Eerste Wereldoorlog (najaar 2014).

Voor het geven van lezingen is Van Egmond gevraagd in o.m. Brussel, San Francisco, Montréal en Amsterdam.

Na incidentele presentaties van muziekprogramma’s voor de Nederlandse radio (o.m. Een goede morgen met …) is door enkele kenners het idee geopperd dat Van Egmond zich zou toeleggen op het spreken van voice-overs en commentaren.

>> beluister geluidsfragmenten >>

Zoals de meeste internationaal optredende solisten werd ook Max van Egmond uitgenodigd, een deel van zijn tijd aan pedagogische taken te wijden. Zo is hij in zijn woonplaats Amsterdam als hoofddocent zang verbonden geweest aan het Muzieklyceum, het Sweelinck Conservatorium en de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, waar hij ook enkele jaren Hoofd van de Afdeling Oude Muziek was.

Naast deze vaste betrekkingen heeft Van Egmond incidenteel, meestal in de zomermaanden, deelgenomen aan masterclasses voor de interpretatie van barok-muziek of het romantische liederen-repertoire. Zulke workshops worden meestal jaarlijks gehouden en duren één, twee of drie weken.

Zo heeft Van Egmond 32 jaar achtereen gedoceerd aan het Baroque Performance Institute in Oberlin (Ohio, USA). Hetzelfde deed hij 21 jaar aan de International Early Music Course in Mateus (Portugal). Sinds 2009 is Van Egmond verbonden aan de jaarlijkse Summer Academy van de American Bach Soloists in San Francisco.

Ook in Mexico, Italië, Japan, Nederland en andere landen wordt Van Egmond incidenteel voor master classes gevraagd.

Een keer heeft hij zijn gedachten over de zang-techniek op schrift gesteld. Die zijn te vinden als het laatste hoofdstuk in de biografie, geschreven door Dr. Juul Muller, getiteld Max van Egmond Toonaangevend kunstenaar (uitgeverij Thieme, Zutphen, 1982). Recentelijk is van dit boek een geactualiseerde versie in het Engels verschenen, die alleen bestaat als e-book. Dat boek is te vinden op www.juulenfransmuller.nl (klik op de homepage door naar Max van Egmond).

Sinds zijn debuut in 1959 bouwde Max van Egmond aan een internationale carrière als bariton-solist in oratoria, liederen-recitals, kamer-opera’s en talloze lp- en cd-opnamen. Hij werd gevraagd op alle continenten, ontving diverse prijzen op zangconcoursen en medailles voor opnamen. De Nederlandse Koningin benoemde hem tot Ridder van Oranje-Nassau en de McGill University in Montréal gaf hem een ere-doctoraat in de muziek. De aldus verkregen ervaring en reputatie brengt o.m. met zich mee dat Van Egmond nu veel wordt gevraagd als jury-lid bij concoursen en in examen-commissies. Het laatste vindt regelmatig plaats bij het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, het (Sweelinck) Conservatorium van Amsterdam en het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen. De internationale concoursen, die Van Egmond in de jury hebben opgenomen zijn o.m. het Internationaal Vocalisten Concours in ’s-Hertogenbosch en het Johann Sebastian Bach-Wettbewerb in Leipzig, waar hij in 2012 tevens voorzitter van de vocale jury was.