Max van Egmond werd in 1936 geboren in Semarang op het eiland Java, toen behorend tot Nederlands-Oost-Indië. Tijdens  de Tweede Wereldoorlog verbleef hij in een Japans concentratiekamp voor vrouwen en kinderen. Na de oorlog, terug in het vaderland, studeerde hij aan het Willen de Zwijger Lyceum in Bussum en de Universiteit van Utrecht. Hij kreeg privé muziekonderricht van Tine van Willigen en Anthon van der Horst.

Als 18-jarige werd Max van Egmond lid van het Koor van de Nederlandse Bachvereniging in Naarden, waarbij hij later decennia lang als solist gevraagd zou worden. “Naarden” werd en wordt beschouwd als de bakermat voor de Nederlandse Bach-cultuur. Jaarlijks worden er de grote Bach werken uitgevoerd, waaronder ten minste drie dagen achtereen de Matthäus-Passion, telkens in de uitverkochte Grote Kerk. Die onderdompeling in een stijlvolle Bach-traditie was bepalend voor de muzikale ontwikkeling van de jonge zanger Max van Egmond.

Inmiddels studeerde Van Egmond ook enkele jaren sociologie aan de Universiteit van Utrecht. En als part time job vervulde hij de functie van radio-nieuwslezer bij de Nederlandse omroep (1956-1960).

Met het winnen van de Toonkunst Vocalisten Prijs op het het Internationaal Vocalisten Concours in ’s-Hertogenbosch (1959) begon voor Max van Egmond een carrière van bijna een halve eeuw als solist in oratoria, orkestconcerten, liederen recitals en barok opera’s.

Hij maakte concertreizen naar alle continenten, het vaakst naar Noord Amerika.

Een belangrijk deel van zijn tijd bracht Max van Egmond door in de opnamestudio’s van diverse labels. De opnamen werden enkele keren bekroond met een Edison Award (o.m. voor Songs of the Baroque Era op Sony Classical). Daarnaast won Van Egmond enkele prijzen op internationale vocalistenconcoursen, hij kreeg een ridder-orde van de Nederlandse Koningin en een ere-doctoraat van de McGill University in Montréal.

Max van Egmond is enkele decennia als zangdocent verbonden geweest aan het Sweelinck Conservatorium, later omgedoopt tot Conservatorium van Amsterdam. Ook werd hij in diverse landen vaak uitgenodigd voor het geven van master classes en workshops.

Met het begin van de 21-ste eeuw heeft Van Egmond zijn openbare optredens geleidelijk afgebouwd en zich toegelegd op spreekrollen en declamatie, naast het pedagogische werk.

Max van Egmond is gehuwd met Jehan-François Boucher en woont in een 17-de eeuws huis in Amsterdam. Zijn hobby’s zijn o.m. vreemde talen, het lezen van biografieën en zwemmen.

Uitgebreide biografie

In 1984 publiceerde Uitgeverij Thieme in Zutphen een biografie geschreven door Dr. Juul Muller, getiteld Max van Egmond, Toonaangevend Kunstenaar.

In 2012 heeft dezelfde auteur van dat boek een geactualiseerde versie in het Engels gepubliceerd, die alleen in digitale vorm bestaat en is te vinden op www.fransenjuulmuller.nl. Klik op de homepage door naar Max van Egmond.